کار اور

لغت نامه دهخدا

( کارآور ) کارآور. [ وَ ] ( نف مرکب ) کاردان :
بشد دایه و خواند کارآوران
مهندس تنی چند زیرک سران.( یوسف و زلیخا ).

فرهنگ عمید

( کارآور ) ۱. کاردان.
۲. کارفرما.

فرهنگ فارسی

( کار آور ) کاردان