کاج بن

لغت نامه دهخدا

کاج بن. [ ب ُ ] ( اِ مرکب ) درخت کاج.

فرهنگ فارسی

( اسم ) درخت
درخت کاج
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم