چریدن گاه

لغت نامه دهخدا

چریدنگاه. [ چ َ دَ ] ( اِ مرکب ) چراگاه. مرتع. جای چریدن ستوران. رجوع به چراگاه شود.

جای چریدن حیوانات علف خوار، چراگاه، مرتع.