لغت نامه دهخدا پیچ و واپیچ. [ چ ُ ] ( ص مرکب ) پیچ واپیچ. پرپیچ : کوچه های پیچ و واپیچ ؛ با خم و انحنای بسیار. غیرمستقیم.- مسئله ( کار ) ؛ بغرنج. مشکل.
فرهنگ فارسی ( صفت ) ۱- پرپیچپیچا پیچ با انحنای بسیار : کوچه های پیچ و واپیچ .۲- بغرنج مشکل مسال. پیچ و واپیچ .
