لغت نامه دهخدا پیوند طبیعی. [ پ َ / پ ِ وَ دِ طَ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح نجوم ) اتصال طبیعی ، آن است که چون دو کوکب به دو برج باشند متفق به قوت چون بدان دو درجه رسند که اتفاق قدرت اندر آن است پیوند طبیعی میان ایشان افتد. ( التفهیم بیرونی ص 480 ).
