لغت نامه دهخدا پیدا داشتن. [ پ َ / پ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) آشکارا داشتن. هویدا و نمایان داشتن : در آبی که پیدا ندارد کنارغرور شناور نیاید بکار.سعدی.
فرهنگ فارسی ( مصدر ) هویدا داشتن آشکار داشتن : در آبی که پیدا ندارد کنار غرور شناور نیاید بکار. ( سعدی )
