دانشنامه اسلامی
احبار و رهبانان به عنوان عالم ترین مردم به بعثت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و زمان وقوع آن در جاهلیت، مردم بت پرست و مشرک شبه جزیره را از بعثت قریب الوقوع پیامبری که بر دین ابراهیم خلیل است و نامش احمد است خبر می دادند؛ چرا که در کتب شان صفاتش را جسته بودند و اسم و صفات ظاهر او را نیز می دانستند.
ابن اسحاق، محمد، سیره ابن اسحاق، تحقیق سهیل زکار، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، ص۱۱۱.
ورود رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) آسایش و امنیت برای مردم مدینه به ارمغان آورده بود؛ به تدریج ایشان به وسیله مردم مدینه، اساس امتی واحد را پی می ریخت و در راستای تحقق این امر، از مهاجر و انصار و نیز از یهودیان مدینه، پیمان نامه مفصلی گرفت.
حمیری، ابن هشام، السیرة النبویه، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، بیروت، دارالمعرفه، بی تا، ج۱، ص۵۰۲-۵۰۴.
گسترش اسلام در میان انصار و قبایل اطراف مدینه باعث شد گروهی از سران جاه طلب و بزرگان یهود از روی حسادت و رشکی که نسبت به رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) پیدا کرده بودند درصدد مخالفت و کارشکنی برآمده و گروهی از مردم مدینه را نیز که هنوز مسلمان نشده و یا به ظاهر اسلام آورده بودند با خود هم دست کردند.
حمیری، ابن هشام، السیرة النبویه، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، بیروت، دارالمعرفه، بی تا، ج۱، ص۵۱۳.
...
