لغت نامه دهخدا پهن پا. [ پ َ ] ( ص مرکب ) پهن پای. که پایی پهن دارد:رجل ٌ شرداخ القدم و شرداح ُ القدم ؛ مرد سطبر پهن پای.( منتهی الارب ). || ( اِ مرکب ) اشتر. شتر.
