لغت نامه دهخدا په سوس. [ پ ِ ] ( اِخ ) از شهرهای آسیای صغیر. داریوش کبیر آن را هنگام تسخیر مجدد یونیه و کاریه گشوده است. ( ایران باستان ج 1 ص 651 ).
