پنج گوش

لغت نامه دهخدا

پنج گوش. [ پ َ ] ( اِ مرکب ) که پنج زاویه دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت فال زندگی فال زندگی