پل امیل

لغت نامه دهخدا

پل امیل. [ پ ُ اِ ] ( اِخ ) کنسول روم در 219 و 216 ق. م. که در نبرد کان بقتل رسید.
پل امیل. [ پ ُ اِ ] ملقب به لو ماسدونیک ( مقدونی ). پسر پل امیل مذکور در فقره قبل. کنسول در 181 و 168 ق. م. و فاتح پرسه در پیدنا یکی از رؤسای گروه اشرف در روم. مولد بسال 230 و وفات در 160 ق. م.

فرهنگ فارسی

ملقب به لوماسد و نیک ( مقدونی ) . پسر پل امیل مذکور در فقره قبل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال احساس فال احساس فال شمع فال شمع فال آرزو فال آرزو