لغت نامه دهخدا پر و پیمان. [ پ ُ رُ پ َ / پ ِ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) خانه پر و پیمان ؛ دارای آذوقه بسیار. انباری پر و پیمان ؛ انباری پرآذوقه و ممتلی.
