پر شهوت

لغت نامه دهخدا

پرشهوت. [ پ ُ ش َ وَ ] ( ص مرکب ) که شهوت بسیار دارد. پرشبق. مقابل کم شهوت.

فرهنگ فارسی

( صفت ) که شهوت بسیار دارد پر شبق مقابل کم شهوت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم