نرم رفتن

لغت نامه دهخدا

نرم رفتن. [ ن َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) ملایم رفتن. آهسته رفتن. ( ناظم الاطباء ). به آهستگی رفتن. بی شتاب رفتن. به تأنی رفتن. به آرامی رفتن. آرام رفتن. ( یادداشت مؤلف ). دَف . دَب . دَجیج. دَجَجان. تَهْواد. تهوید. تهادی. ذَمْل. ذُمول. ذَمیل. ذَمَلان. تعاطف. تدبیب. کتکتة. ( منتهی الارب ). دَبیب. ( از ترجمان القرآن ) ( از منتهی الارب ). رَهْو. ( دهار ). کَتْف. هَمیم. ( تاج المصادر بیهقی ) :
همی رفت نرم از بر خاک گرم
دو دیده پر از آب کرده ز شرم.فردوسی. || شادمانه رفتن.( ناظم الاطباء ). خرامان رفتن :
سمن بوی خوبان با ناز و شرم
همه پیش کسری برفتند نرم.فردوسی.|| هموار رفتن ستور.

فرهنگ فارسی

ملایم رفتن آهسته رفتن بی شتاب رفتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم