مغنی نامه. [ م ُ غ َن ْ نی م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) شعری در قالب مثنوی که شاعر در آن مکرراً مغنی را مورد خطاب قرار دهد و او را به خواندن آواز و سرود و رامشگری دعوت و ترغیب کند. و رجوع به مغنی و شواهد آن از نظامی و حافظ شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) منظومه مثنوی که شاعر در آن مکر را به [ مغنی ] و خطاب کند و او را بخواندن آواز و سرود و نواختن آلات موسیقی دعوت نماید ( قس . ساقی نامه ). شعری در قالب مثنوی که شاعر در آن مکررا مغنی را مورد خطاب قرار دهد و او را به خواندن آواز و سرود و رامشگری دعوت و ترغیب کند .