مردم پرور

لغت نامه دهخدا

مردم پرور. [ م َدُ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) که مردم را پرورش کند. که متعهد امور مردم گردد و تیمار آنان دارد :
چرخ مردم خوار اگر روزی دو مردم پرور است
نیست از شفقت مگر پرورده او لاغر است.عطار.