محیط کردن

لغت نامه دهخدا

محیط کردن. [ م ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) احاطه دادن. || گرد بر گرد سطحی برآوردن خطی را.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) احاطه دادن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال چوب فال چوب