دانشنامه اسلامی
والد عالیقدرش مرحوم آقای حاج سید جعفر موسوی، یکی از ارادتمندان و شیفتگان مقام شامخ اهل بیت عصمت و طهارت بود و بارها به عتبات عالیات تشرف پیدا کرده بود. در آخرین سفری که با پای پیاده عازم دیار دوست بود، روح خدا جویش به ملکوت اعلی پیوست و کودک هنوز از مادر متولد نگردیده بود.
سید محمد تحت حمایت و عنایت مادر پارسا و عفیفه اش تربیت و پرورش می یافت که داغ مادر را نیز به زودی بر دل گرفت و با کوله باری از غم و اندوه به تحصیلات مقدماتی پرداخت.
مدت کوتاهی در اردکان تحصیل نمود و سپس عازم یزد گردید و نزد اساتید نامدار آن سامان به تحصیل مقدمات علوم و سطوح و مقداری از قوانین پرداخت، و با صلاحدید یکی از اساتیدش عازم حوزه علمیه قم گردید.
ایشان در سال 1341ق، یعنی در حدود 16 سالگی به دروس اساتید بزرگ حوزه علمیه قم راه یافته و تلمّذ نموده است، و استعداد درخشان خود را در این محاضر منور نشان داده است. وی بیشترین بهره را از محضر مؤسس حوزه علمیه قم برده اند، و در اثر احساس لیاقت و استعداد شاگرد، مورد عنایت و توجه خاص استاد عالیقدرش قرار گرفته است، و همین عنایت خاص استاد موجب گردیده است که به افتخار دامادی و مصاهرت وی نیز نائل آید، و این امر بس بود که عنوان جدیدی بر عنوان پیشین وی (محقق) افزوده شده، و آن کلمه (داماد) است، که به صورت (محقق داماد) در آمده است.
پس از ارتحال استاد بزرگوار و مؤسس حوزه علمیه قم، تدریس در حوزه علمیه قم را شروع و در مدت اندکی، محضر درس وی به صورت مجمع فضلا و دانشمندان و محل ملاقات اندیشمندان در آمد. وی از این فرصت عالی ترین بهره ها را برده، و در تمام ایام به تدریس و تربیت پرداختند. آن روزهائی هم که حوزه تعطیل می شد، بیت شریف ایشان یک مدرس بزرگ، و یک جایگاه رفع اشکالات و بحث و گفتگوی فقهی در می آمد.
