لحاف کش

لغت نامه دهخدا

لحاف کش. [ ل َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه لحاف از جایی به جایی کشد. || دشنامی است. جاکش. قرطبان. رجوع به قرطبان شود. قلتبان. کشخان. قرنان. || کنایه است از دلال میان مرد و زن :
ای خوشا عشرت لحاف کشان.بهائی.

فرهنگ معین

( ~ . کِ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) (کن . ) جاکش ، دیوث ، قلبتان .

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه لحاف را از جایی بجایی برد . ۲- جاکش قلتبان دیوث .

ویکی واژه

(کن.)
جاکش، دیوث، قلبتان.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم