فراخ شانه

لغت نامه دهخدا

فراخ شانه. [ ف َ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) اکتف. ( منتهی الارب ). آن که شانه هایش پهن باشد. رجوع به اکتف شود.

فرهنگ عمید

پهن شانه، چهارشانه.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه دارای شانه های پهن باشد .