فتنه انداختن

لغت نامه دهخدا

فتنه انداختن. [ ف ِ ن َ / ن ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) فتنه افکندن :
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت
که یک دم از تو نظر برنمیتوان انداخت ؟سعدی.رجوع به فتنه و فتنه افکندن شود

فرهنگ فارسی

( مصدر ) فتنه افکندن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم