لغت نامه دهخدا فتنه انداختن. [ ف ِ ن َ / ن ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) فتنه افکندن : چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت که یک دم از تو نظر برنمیتوان انداخت ؟سعدی.رجوع به فتنه و فتنه افکندن شود