علوی مکی. [ ع َ ل َ ی ِ م َک ْ کی ] ( اِخ ) محمدطیب بن محمدصالح بن محمد عبداﷲ علوی مکی. وی در مکه متولد شد و سپس به شهر «لامو» در مشرق افریقای انگلستان سفر کرد و آنگاه به قصد تجارت به مسقط رفت. و پس از آن به مکه بازگشت و نزد پدر خود صرف و نحو و بلاغت و ادب آموخت ، بهند رفت و در شهر بمبئی به تجارت پرداخت. سپس به شهر رامفور سفر کرد و در آنجا در مدرسه ٔعالی دولتی به تدریس پرداخت. و در همین شهر در 8 ذیقعده 1334 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- الاحاجی الحامدیة، در نحو. 2- حاشیه بر شمسیة، در منطق. 3- حاشیه بر مفصل زمخشری. 4- شرح لامیةالعرب. 5- المکالمة فی اللغة العربیة الدارجة بمکة المکرمة. ( از معجم المؤلفین ج 10 ص 110 از الحج عبدالوهاب دهلوی ج 11 ص 721 ).
فرهنگ فارسی
محمد طیب بن محمد صالح بن محمد عبدالله علوی مکنی وی در مکه متولد شد و سپس به شهر لامو در مشرق افریقای انگلستان سفر کرد و آنگاه بقصد تجارت به مسقط رفت و پس از آن بمکه بازگشت و نزد پدر خود صرف و نحو و بلاغت و ادب آموخت و بهند رفت و در شهر بمبئی بتجارت پرداخت و سپس بشهر رامفور سفر کرد و در آنجا در مدرسه عالی دولتی بتدریس پرداخت و در همین شهر در ۸ ذیقعده ۱۳۳۴ قمری درگذشت
