لغت نامه دهخدا شهوت کش. [ ش َهَْ وَ ک ُ ] ( نف مرکب )که شهوت را فرونشاند و بر آن چیره شود : مجنون که مبصّر جهان بودشهوت کش و خویشتن رهان بود.نظامی.
