لغت نامه دهخدا شهنگار. [ ش َ ن ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از فریب و دغای عظیم باشد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). صحیح شاکار است. رجوع به شاکار شود.
