شادی اور

لغت نامه دهخدا

( شادی آور ) شادی آور. [ وَ ] ( نف مرکب ) نعت از شادی آوردن :
می شادی آور بشادی دهیم
ز شادی نهاده به شادی دهیم.نظامی.

فرهنگ عمید

( شادی آور ) ویژگی آنچه سبب شادی و نشاط می شود، شادی آورنده.

فرهنگ فارسی

( شادی آور ) ( صفت ) آن که تولید شادی کند کسی که موجب نشاط گردد .