سپید جنگل

لغت نامه دهخدا

سپیدجنگل. [ س َ / س ِ ج َ گ َ ] ( اِ مرکب ) سفیدجنگل. جنگل تنک. کوسه جنگل. کله جنگله. جنگلی که فواصل میان درختان آن بسیار است و درختان کوتاه دارد. دامن بر. مقابل سیاه جنگل. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

جنگل تنک سفید جنگل کوسه جنگل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم