لغت نامه دهخدا سهل گرفتن. [ س َ گ ِ رِ ت َ ]( مص مرکب ) آسان گرفتن. مساهله. مسامحه : چو کم خوردن طبیعت شد کسی راچو سختی پیشش آید سهل گیرد.سعدی.
