لغت نامه دهخدا ( ستیزآوری ) ستیزآوری. [ س ِ وَ ] ( حامص مرکب ) کینه کشی. خصومت رانی. مجادله : ستیز آوری کار آهرمن است ستیزه بپرخاش آبستن است.اسدی.
