لغت نامه دهخدا ساده زنخدان. [ دَ / دِ زَ ن َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) کنایه از جوان بیریش. امردی که هنوز خط بر نیاورده باشد. ( آنندراج ). امرد. که ریش نیاورده باشد. ساده. ساده رخ. ساده روی. ساده زنخ. ساده شکر : ساده زنخدان بدم و ساده کارساده نمک بودم و ساده شکر.سوزنی.
