رنجور داشتن

لغت نامه دهخدا

رنجور داشتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) رنجور کردن. به رنجوری دچار ساختن. رجوع به رنجور شود :
سخن های ناخوش ز من دور دار
به بدها دل دیو رنجور دار.فردوسی.

فرهنگ فارسی

رنجور کردن برنجوری دچار ساختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم