رسی قاسم بن ابراهیم

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ابو محمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی ابن ابی طالب(ع) معروف به الرّسّی و ترجمان الدین از اعاظم فقهاء و ائمه زیدیه، ادیب و شاعر جنگجو،در سال 169 ه‍.ق دیده به جهان گشود.
وی پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدینۀ منوره مدارج عالی فقه و تفسیر و حدیث را نزد بزرگان علمای خاندان خود پیمود،
سپس جهت دوری از خلفای بنی العباس به کوه های قدس در اطراف مدینه پناه برد و کرسی تدریس و رهبری و فتوا را در دل کوه های اطراف مدینه گسترش داد و طلاب علوم دینی و شیعیان به مدرسۀ او ملحق می گشتند.
وی برادر محمد بن طباطبا بود که در عراق خروج کرد و در کوفه وفات یافت.
الرّسّی پس از وفات برادرش در 199 ه‍.ق قیام نمود و مردم با او بیعت نمودند.
مردم اطراف مدینه و یمن اکثرا به او گرویدند و با عباسیان به ستیزه برخاستند تا اینکه سرانجام در کوه های رسّی در دو فرسخی مدینه ندای حق را لبیک گفت.او از بنیانگذاران فقه زیدیه است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم