لغت نامه دهخدا رخنه رسیدن. [ رَ ن َ / ن ِ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) شکاف یافتن. رخنه پیدا شدن. شکست برداشتن.شکستن. ترک برداشتن. || فساد یافتن. تباهی گرفتن. نااستواری یافتن. تزلزل گرفتن : صدر عالی است کعبه خرد است رخنه در کعبه خرد مرساد.خاقانی.
