لغت نامه دهخدا دیربار. ( ص مرکب ) تنگ بار. ( یادداشت مؤلف ). کسی را گویند که مردم نزد او به دشواری بار یابند. ( از برهان ذیل تنگ بار ). رجوع به تنگ بار شود.
