لغت نامه دهخدا دندان مز. [ دَ م َ ] ( اِ مرکب ) شیرینی و میوه ای را گویند که بعد از طعام خورند. ( برهان ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ). دِسِر.
