لغت نامه دهخدا درویش بچه. [ دَرْ ب َچ ْ چ َ / چ ِ / ب َ چ َ/ چ ِ ] ( اِ مرکب ) بچه درویش. شاگرد درویش : با درویش بچه ای مناظره درپیوسته. ( گلستان سعدی ).
