درمان جستن

لغت نامه دهخدا

درمان جستن. [ دَ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) دارو طلبیدن. درمان خواستن. علاج طلبیدن :
با درد فراق تو به جان میزنم الحق
درمان ز که جویم که ز خوی تو ندیدم.خاقانی.گر به داغت می کشد فرمان ببر
ور به دردت می کشد درمان مجوی.سعدی.

فرهنگ فارسی

دارو طلبیدن درمان خواستن علاج طلبیدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم