لغت نامه دهخدا درخت نشاندن. [ دِ رَ ن ِ دَ ] ( مص مرکب ) نشاندن درخت. کاشتن درخت. تَاءَکﱡر. تنبیت. ( از منتهی الارب ). غَرس. ( تاج المصادر بیهقی ) : درختی نشانم ز یکدانه ای چراغی برآرم ز پروانه ای.نظامی ( از آنندراج ).کسان درخت نشانند و دانه افشانندبشرط آنکه ببینند مزرعی قابل.سعدی.تا درخت نو ننشانید درخت کهن برمکنید. ( منسوب به نوشیروان از تاریخ گزیده ).