لغت نامه دهخدا خیره گفتن. [ رَ / رِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیهوده گفتن. گزافه گویی کردن. گزاف گفتن. نابهنجار سخن گفتن : نرفتی جز بغفلت روزگارش نبد جز خیره گفتن هیچ کارش.نظامی.
