لغت نامه دهخدا خوش ترکیبی. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] ( حامص مرکب ) حالت خوش ترکیب. نکوترکیبی. نیک ترکیبی. خوش اندامی. خوش قدوبالایی.
