خلاف امد

لغت نامه دهخدا

( خلاف آمد ) خلاف آمد. [ خ ِ / خ َ م َ ] ( مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) کنایه از ناموافق. ناسازگار. غیر مطابق :
هرچه خلاف آمد عادت بود
قافله سالار سعادت بود.نظامی.از خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم.حافظ.

فرهنگ فارسی

( خلاف آمد ) کنایه از ناموافق ناسازگار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم