لغت نامه دهخدا خر و خور. [ خ َ رُ خوَرْ / خُرْ / خو ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) خر و بار. خر و گاله : گر بقیامت شوی بی خر و خور عمل به که خجالت بری چون بگشایند بار.سعدی.
