لغت نامه دهخدا ( خاک آلوده ) خاک آلوده. [ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آغشته شده بخاک. خاک نشسته. خاک گرفته. غبارآلود. مُرَیَّغ. ( منتهی الارب ) : واز سر تا پای خاک آلوده. ( مجمل التواریخ و القصص ).
