حیات در فلسفه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حیات در فلسفه و عرفان به معنای زندگی، در مقابل موت (مرگ) و «حی» به معنای زنده است.
حیات مفهومی بدیهی دارد، اما در رسم و چگونگی آن اختلاف هست.
حیات در فلسفه
در یونان باستان، حیات را با اصل اولیه امور یعنی آنچه به خودی خود تغییر کند و اشیا را تغییر دهد، مرتبط می دانستند و آن را امری مرطوب و در جنبش، تلقی می کردند. به همین علت، گاهی آب یا آتش را عنصر اولیه اشیا و منشأ حیات به شمار می آوردند.
حیات در نزد افلاطون
افلاطون از ایده زندگی یاد کرده و در رساله تیمائوس شرح داده که چگونه صانع براساس سرمشقِ «زنده کامل»، عالم و موجودات زنده را ساخته است. به نظر وی ، در موجود حقیقی، حیات و روح و حرکت و عقل جدایی ناپذیر است. افلاطون ، تقابل میان زندگی و مرگ را دلیل زنده بودن نفس و فناناپذیری آن دانسته است و معنای حیات، حد وسط استدلال اوست.
حیات در نزد ارسطو
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال حافظ فال حافظ فال میلادی فال میلادی فال عشقی فال عشقی فال نخود فال نخود