حق الشرب

لغت نامه دهخدا

حق الشرب. [ ح َق ْ قُش ْ ش ُ ] ( ع اِ مرکب ) حقابه. ص ص آب بهاء. ( فرهنگستان ).

فرهنگ عمید

پولی که بابت بهای آبی که به خانه یا مزرعه می رسد داده می شود، حقابه، آب بها.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- حقی است که بسهمی از آب رودخانه تعلق میگیرد . ۲- آب بها
آب بهائ

دانشنامه آزاد فارسی

حَقُّ الشُرب
حق استفاده از قنات، نهر، یا چشمه. حق الشرب حقّ ارتفاق است، یعنی حقّ مصرف آب از نهر یا قنات یا چشمۀ متعلِّق به دیگری (مادۀ ۹۵ و ۹۶ قانون مدنی). همچنین، مالیاتی است که در ازای استفاده از قنات ها یا آب انبارها یا رودخانه های متعلّق به دولت، از کشاورزان دریافت می شد. میزان حق الشّرب، تابع زمان استفاده از آب و نیز عُرف محل بوده است.