حرف حفظ. [ ح َ ف ِ ح ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پساوند نگهبانی. شمس قیس گوید: و آن باء و الف و نونی است که در اواخر اسماء معنی نگاه داشتن آن چیز دهد، چنانکه گله بان و باغبان و دربان . ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 177 ).
فرهنگ فارسی
و آن بائ و الف و نونی است که در اواخر اسمائ معنی نگاهداشتن آن چیز را دهد
