دانشنامه اسلامی
ابوعبدالرحمان حاتم اصم بلخی
عارف. از مشاهیر خراسان و شاگرد و مرید شقیق بلخی بود و استاد احمد خضرویه. وی در واشجرد بلخ وفات یافت. به حاتم از این جهت «اصم» می گفتند که خواست ناشایست فردی را بپوشاند خود را کر، وانمود کرد. چون واعظی حکمت گوی بود او را «لقمان زمان» می گفتند.
