جای کسی گرفتن

لغت نامه دهخدا

جای کسی گرفتن. [ ی ِ ک َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از قائم مقام کسی بودن. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). در مسکن آنکس نشستن. ( ناظم الاطباء ). جای کسی نگه داشتن :
گل مرتبه عارض جانانه نگیرد
جای لب ساقی لب پیمانه نگیرد.صائب ( از بهار عجم ) ( آنندراج ).رجوع به جای کسی نگه داشتن شود.