توحید علمی. [ ت َ / تُو دِ ع ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنست که مستفاد از باطن علم باشد که آنرا علم یقین خوانند و بنده از روی علم ذات و صفات و افعال خود را در ذات او محو داند و هر ذاتی را فرع نور او داند... و باز علمی آنکه بداند که غیر حق هیچ موجود نیست و اشیاء مظاهر حقند... و توحید علمی توحید عوام است... ( از فرهنگ علوم عقلی ). رجوع به توحید و دیگر ترکیبهای آن شود.
