تب داشتن

لغت نامه دهخدا

تب داشتن. [ ت َ ت َ ] ( مص مرکب ) مبتلا به تب بودن. گرفتار تب بودن :
شاد کی باشد در این زندان تاری هوشمند؟
یاد چون آید سرود آنرا که تن داردش تب ؟ناصرخسرو.رجوع به تب و ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) تب گرفتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم