تال زن

لغت نامه دهخدا

تال زن. [ زَ ] ( نف مرکب ) نوازنده تال. ( آنندراج ) :
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.ظهوری ( از آنندراج ).رجوع به تال ( ساز ) شود.